Aeneidos Liber Nonus
P. Vergili Maronis
-
- Atque ea diversa penitus dum parte geruntur,
-
- Irim de caelo misit Saturnia Iuno
-
- audacem ad Turnum. Luco tum forte parentis
-
- Pilumni Turnus sacrata valle sedebat.
- 5
- Ad quem sic roseo Thaumantias ore locuta est:
-
- 'Turne, quod optanti divom promittere nemo
-
- auderet, volvenda dies en attulit ultro.
-
- Aeneas urbe et sociis et classe relicta
-
- sceptra Palatini sedemque petit Euandri.
- 10
- Nec satis: extremas Corythi penetravit ad urbes
-
- Lydorumque manum collectos armat agrestis.
-
- Quid dubitas? Nunc tempus equos, nunc poscere currus.
-
- Rumpe moras omnis et turbata arripe castra.'
-
- Dixit et in caelum paribus se sustulit alis
- 15
- ingentemque fuga secuit sub nubibus arcum.
-
- Adgnovit iuvenis duplicisque ad sidera palmas
-
- sustulit ac tali fugientem est voce secutus:
-
- 'Iri, decus caeli, quis te mihi nubibus actam
-
- detulit in terras? Unde haec tam clara repente
- 20
- tempestas? Medium video discedere caelum
-
- palantisque polo stellas. Sequor omina tanta,
-
- quisquis in arma vocas.' Et sic effatus ad undam
-
- processit summoque hausit de gurgite lymphas,
-
- multa deos orans, oneravitque aethera votis.
-
-
- 25
- Iamque omnis campis exercitus ibat apertis,
-
- dives equum, dives pictai vestis et auri;
-
- Messapus primas acies, postrema coercent
-
- Tyrrhidae iuvenes, medio dux agmine Turnus,
-
- [vertitur arma tenens et toto vertice supra est.]
- 30
- Ceu septem surgens sedatis amnibus altus
-
- per tacitum Ganges aut pingui flumine Nilus
-
- cum refluit campis et iam se condidit alveo.
-
- Hic subitam nigro glomerari pulvere nubem
-
- prospiciunt Teucri ac tenebras insurgere campis.
- 35
- Primus ab adversa conclamat mole Caicus:
-
- 'Quis globus, o cives, caligine volvitur atra?
-
- Ferte citi ferrum, date tela, ascendite muros,
-
- hostis adest, heia!' Ingenti clamore per omnis
-
- condunt se Teucri portas et moenia complent.
- 40
- Namque ita discedens praeceperat optumus armis
-
- Aeneas: siqua interea fortuna fuisset,
-
- neu struere auderent aciem neu credere campo;
-
- castra modo et tutos servarent aggere muros.
-
- Ergo etsi conferre manum pudor iraque monstrat,
- 45
- obiciunt portas tamen et praecepta facessunt
-
- armatique cavis expectant turribus hostem.
-
- Turnus ut ante volans tardum praecesserat agmen
-
- viginti lectis equitum comitatus, et urbi
-
- improvisus adest; maculis quem Thracius albis
- 50
- portat equus cristaque tegit galea aurea rubra.
-
- 'Ecquis erit, mecum, iuvenes, qui primus in hostem?
-
- En,' ait et iaculum attorquens emittit in auras,
-
- principium pugnae, et campo sese arduus infert.
-
- Clamore excipiunt socii fremituque sequuntur
- 55
- horrisono: Teucrum mirantur inertia corda,
-
- non aequo dare se campo, non obvia ferre
-
- arma viros, sed castra fovere. Huc turbidus atque huc
-
- lustrat equo muros aditumque per avia quaerit.
-
- Ac veluti pleno lupus insidiatus ovili
- 60
- cum fremit ad caulas, ventos perpessus et imbris,
-
- nocte super media; tuti sub matribus agni
-
- balatum exercent, ille asper et improbus ira
-
- saevit in absentis, collecta fatigat edendi
-
- ex longo rabies et siccae sanguine fauces:
- 65
- haud aliter Rutulo muros et castra tuenti
-
- ignescunt irae, duris dolor ossibus ardet.
-
- Qua temptet ratione aditus et quae via clausos
-
- excutiat Teucros vallo atque effundat in aequum?
-
- Classem, quae lateri castrorum adiuncta latebat,
- 70
- aggeribus saeptam circum et fluvialibus undis,
-
- invadit sociosque incendia poscit ovantis
-
- atque manum pinu flagranti fervidus implet.
-
- Tum vero incumbunt, urget praesentia Turni,
-
- atque omnis facibus pubes accingitur atris.
- 75
- Diripuere focos; piceum fert fumida lumen
-
- taeda et commixtam Volcanus ad astra favillam.
-
-
-
- Quis deus, o musae, tam saeva incendia Teucris
-
- avertit? Tantos ratibus quis depulit ignes?
-
- Dicite. Prisca fides facto, sed fama perennis.
- 80
- Tempore quo primum Phrygia formabat in Ida
-
- Aeneas classem et pelagi petere alta parabat,
-
- ipsa deum fertur genetrix Berecyntia magnum
-
- vocibus his adfata Iovem: 'Da, nate, petenti,
-
- quod tua cara parens domito te poscit Olympo.
- 85
- [Pinea silva mihi, multos dilecta per annos]
-
- lucus in arce fuit summa, quo sacra ferebant,
-
- nigranti picea trabibusque obscurus acernis:
-
- has ego Dardanio iuveni, cum classis egeret,
-
- laeta dedi; nunc sollicitam timor anxius angit.
- 90
- Solve metus atque hoc precibus sine posse parentem:
-
- ne cursu quassatae ullo neu turbine venti
-
- vincantur, prosit nostris in montibus ortas.'
-
- Filius huic contra, torquet qui sidera mundi:
-
- 'O genetrix, quo fata vocas, aut quid petis istis?
- 95
- Mortaline manu factae immortale carinae
-
- fas habeant certusque incerta pericula lustret
-
- Aeneas? Cui tanta deo permissa potestas?
-
- Immo ubi defunctae finem portusque tenebunt
-
- Ausonios olim, quaecumque evaserit undis
- 100
- Dardaniumque ducem Laurentia vexerit arva,
-
- mortalem eripiam formam magnique iubebo
-
- aequoris esse deas, qualis Nereia Doto
-
- et Galatea secant spumantem pectore pontum.
-
- Dixerat idque ratum Stygii per flumina fratris,
- 105
- per pice torrentis atraque voragine ripas
-
- adnuit et totum nutu tremefecit Olympum.
-
-
-
- Ergo aderat promissa dies et tempora Parcae
-
- debita complerant, cum Turni iniuria Matrem
-
- admonuit ratibus sacris depellere taedas.
- 110
- Hic primum nova lux oculis offulsit et ingens
-
- visus ab Aurora caelum transcurrere nimbus
-
- Idaeique chori; tum vox horrenda per auras
-
- excidit et Troum Rutulorumque agmina complet:
-
- 'Ne trepidate meas, Teucri, defendere navis
- 115
- neve armate manus: maria ante exurere Turno
-
- quam sacras dabitur pinus. Vos ite solutae,
-
- ite deae pelagi: genetrix iubet.' Et sua quaeque
-
- continuo puppes abrumpunt vincula ripis
-
- delphinumque modo demersis aequora rostris
- 120
- ima petunt. Hinc virgineae (mirabile monstrum)
-
- quot prius aeratae steterant ad litora prorae
-
- reddunt se totidem facies pontoque feruntur.
-
-
-
- Obstipuere animis Rutuli, conterritus ipse
-
- turbatis Messapus equis, cunctatur et amnis
- 125
- rauca sonans revocatque pedem Tiberinus ab alto.
-
- At non audaci Turno fiducia cessit;
-
- ultro animos tollit dictis atque increpat ultro:
-
- Troianos haec monstra petunt, his Iuppiter ipse
-
- auxilium solitum eripuit, non tela neque ignes
- 130
- exspectans Rutulos. Ergo maria invia Teucris
-
- nec spes ulla fugae: rerum pars altera adempta est.
-
- Terra autem in nostris manibus, tot milia gentes
-
- arma ferunt Italae. Nil me fatalia terrent,
-
- siqua Phryges prae se iactant, responsa deorum:
- 135
- sat fatis Venerique datum, tetigere quod arva
-
- fertilis Ausoniae Troes. Sunt et mea contra
-
- fata mihi, ferro sceleratam exscindere gentem,
-
- coniuge praerepta: nec solos tangit Atridas
-
- iste dolor solisque licet capere arma Mycenis.
- 140
- Sed periisse semel satis est: peccare fuisset
-
- ante satis penitus modo non genus omne perosos
-
- femineum. Quibus haec medii fiducia valli
-
- fossarumque morae, leti discrimina parva,
-
- dant animos. At non viderunt moenia Troiae
- 145
- Neptuni fabricata manu considere in ignis?
-
- 'Sed vos, o lecti, ferro qui scindere vallum
-
- apparat et mecum invadit trepidantia castra.'
-
- Non armis mihi Volcani, non mille carinis
-
- est opus in Teucros; addant se protinus omnes
- 150
- Etrusci socios, tenebras et inertia furta
-
- Palladii caesis summae custodibus arcis
-
- ne timeant, nec equi caeca condemur in alvo:
-
- luce palam certum est igni circumdare muros.
-
- Haud sibi cum Danais rem faxo et pube Pelasga
- 155
- esse ferant, decumum quos distulit Hector in annum.
-
- Nunc adeo, melior quoniam pars acta diei,
-
- quod superest, laeti bene gestis corpora rebus
-
- procurate, viri, et pugnam sperate parari.'
-
- Interea vigilum excubiis obsidere portas
- 160
- cura datur Messapo et moenia cingere flammis.
-
- Bis septem Rutuli, muros qui milite servent,
-
- delecti; ast illos centeni quemque sequuntur
-
- purpurei cristis iuvenes auroque corusci.
-
- Discurrunt variantque vices fusique per herbam
- 165
- indulgent vino et vertunt crateras aenos.
-
- Conlucent ignes, noctem custodia ducit
-
- insomnem ludo.
-
-
-
- Haec super e vallo prospectant Troes et armis
-
- alta tenent, nec non trepidi formidine portas
- 170
- explorant pontisque et propugnacula iungunt,
-
- tela gerunt. Instat Mnestheus acerque Serestus,
-
- quos pater Aeneas, siquando adversa vocarent,
-
- rectores iuvenum et rerum dedit esse magistros.
-
- Omnis per muros legio, sortita periclum,
- 175
- excubat exercetque vices, quod cuique tuendum est.
-
-
-
- Nisus erat portae custos, acerrimus armis,
-
- Hyrtacides, comitem Aeneae quem miserat Ida
-
- venatrix iaculo celerem levibusque sagittis;
-
- it iuxta comes Euryalus, quo pulchrior alter
- 180
- non fuit Aeneadum Troiana neque induit arma,
-
- ora puer prima signans intonsa iuventa.
-
- His amor unus erat, pariterque in bella ruebant:
-
- tum quoque communi portam statione tenebant.
-
- Nisus ait: 'Dine hunc ardorem mentibus addunt,
- 185
- Euryale, an sua cuique deus fit dira cupido?
-
- Aut pugnam aut aliquid iamdudum invadere magnum
-
- mens agitat mihi nec placida contenta quietest.
-
- Cernis, quae Rutulos habeat fiducia rerum.
-
- Lumina rara micant; somno vinoque soluti
- 190
- procubuere; silent late loca: percipe porro,
-
- quid dubitem et quae nunc animo sententia surgat.
-
- Aenean acciri omnes, populusque patresque,
-
- exposcunt mittique viros, qui certa reportent.
-
- Si tibi quae posco promittunt (nam mihi facti
- 195
- fama sat est), tumulo videor reperire sub illo
-
- posse viam ad muros et moenia Pallantea.'
-
- Obstipuit magno laudum percussus amore
-
- Euryalus; simul his ardentem adfatur amicum:
-
- 'Mene igitur socium summis adiungere rebus,
- 200
- Nise, fugis? Solum te in tanta pericula mittam?
-
- Non ita me genitor, bellis adsuetus Opheltes,
-
- Argolicum terrorem inter Troiaeque labores
-
- sublatum erudiit, nec tecum talia gessi,
-
- magnanimum Aenean et fata extrema secutus:
- 205
- est hic, est animus lucis contemptor et istum
-
- qui vita bene credat emi, quo tendis, honorem.'
-
- Nisus ad haec: 'Equidem de te nil tale verebar
-
- nec fas, non, ita me referat tibi magnus ovantem
-
- Iuppiter aut quicumque oculis haec aspicit aequis.
- 210
- Sed siquis, quae multa vides discrimine tali,
-
- siquis in adversum rapiat casusve deusve,
-
- te superesse velim; tua vita dignior aetas.
-
- Sit qui me raptum pugna pretiove redemptum
-
- mandet humo solita aut siqua id Fortuna vetabit,
- 215
- absenti ferat inferias decoretque sepulchro.
-
- Neu matri miserae tanti sim causa doloris,
-
- quae te sola, puer, multis e matribus ausa
-
- persequitur magni nec moenia curat Acestae,'
-
- Ille autem: 'Causas nequiquam nectis inanis,
- 220
- nec mea iam mutata loco sententia cedit:
-
- adceleremus,' ait. Vigiles simul excitat, illi
-
- succedunt servantque vices: statione relicta
-
- ipse comes Niso graditur, regemque requirunt.
-
-
-
- Cetera per terras omnis animalia somno
- 225
- laxabant curas et corda oblita laborum:
-
- ductores Teucrum primi et delecta iuventus
-
- consilium summis regni de rebus habebant,
-
- quid facerent quisve Aeneae iam nuntius esset.
-
- Stant longis adnixi hastis, et scuta tenentes,
- 230
- castrorum et campi medio. Tum Nisus et una
-
- Euryalus confestim alacres admittier orant:
-
- rem magnam, pretiumque morae fore. Primus Iulus
-
- accepit trepidos ac Nisum dicere iussit.
-
- Tum sic Hyrtacides: 'Audite O mentibus aequis,
- 235
- Aeneadae, neve haec nostris spectentur ab annis,
-
- quae ferimus. Rutuli somno vinoque soluti
-
- conticuere; locum insidiis conspeximus ipsi,
-
- qui patet in bivio portae, quae proxuma ponto;
-
- interrupti ignes, aterque ad sidera fumus
- 240
- erigitur: si fortuna permittitis uti
-
- quaesitum Aenean et moenia Pallantea,
-
- mox hic cum spoliis ingenti caede peracta
-
- adfore cernetis. Nec nos via fallit euntis:
-
- vidimus obscuris primam sub vallibus urbem
- 245
- venatu adsiduo et totum cognovimus amnem.'
-
- Hic annis gravis atque animi maturus Aletes:
-
- 'Di patrii, quorum semper sub numine Troia est,
-
- non tamen omnino Teucros delere paratis,
-
- cum talis animos iuvenum et tam certa tulistis
- 250
- pectora.' Sic memorans umeros dextrasque tenebat
-
- amborum et voltum lacrimis atque ora rigabat.
-
- 'Quae vobis, quae digna, viri, pro laudibus istis
-
- praemia posse rear solvi? Pulcherrima primum
-
- di moresque dabunt vestri; tum cetera reddet
- 255
- actutum pius Aeneas atque integer aevi
-
- Ascanius, meriti tanti non immemor umquam.'
-
- 'Immo ego vos, cui sola salus genitore reducto,'
-
- excipit Ascanius,' per magnos, Nise, penatis
-
- Assaracique larem et canae penetralia Vestae
- 260
- obtestor; quaecumque mihi fortuna fidesque est,
-
- in vestris pono gremiis: revocate parentem,
-
- reddite conspectum; nihil illo triste recepto.
-
- Bina dabo argento perfecta atque aspera signis
-
- pocula, devicta genitor quae cepit Arisba,
- 265
- et tripodas geminos, auri duo magna talenta,
-
- cratera antiquum, quem dat Sidonia Dido.
-
- Si vero capere Italiam sceptrisque potiri
-
- contigerit victori et praedae dicere sortem,
-
- vidisti quo Turnus equo, quibus ibat in armis
- 270
- aureus: ipsum illum, clipeum cristasque rubentis
-
- excipiam sorti, iam nunc tua praemia, Nise.
-
- Praeterea bis sex genitor lectissima matrum
-
- corpora captivosque dabit suaque omnibus arma,
-
- insuper his campi quod rex habet ipse Latinus.
- 275
- Te vero, mea quem spatiis propioribus aetas
-
- insequitur, venerande puer, iam pectore toto
-
- accipio et comitem casus complector in omnis.
-
- Nulla meis sine te quaeretur gloria rebus;
-
- seu pacem seu bella geram, tibi maxima rerum
- 280
- verborumque fides.' Contra quem talia fatur
-
- Euryalus: 'Me nulla dies tam fortibus ausis
-
- dissimilem arguerit; tantum, fortuna secunda
-
- aut adversa cadat. Sed te super omnia dona
-
- unum oro, genetrix Priami de gente vetusta
- 285
- est mihi, quam miseram tenuit non Ilia tellus
-
- mecum excedentem, non moenia regis Acestae.
-
- Hanc ego nunc ignaram huius quodcumque pericli est
-
- inque salutatam linquo: nox et tua testis
-
- dextera, quod nequeam lacrumas perferre parentis
- 290
- at tu, oro, solare inopem et succurre relictae.
-
- Hanc sine me spem ferre tui: audentior ibo
-
- in casus omnis.' Percussa mente dedere
-
- Dardanidae lacrimas; ante omnis pulcher Iulus,
-
- atque animum patriae strinxit pietatis imago.
- 295
- Tum sic effatur:
-
- 'Sponde digna tuis ingentibus omnia coeptis.
-
- Namque erit ista mihi genetrix nomenque Creusae
-
- solum defuerit, nec partum gratia talem
-
- parva manet. Casus factum quicumque sequentur,
- 300
- per caput hoc iuro, per quod pater ante solebat:
-
- quae tibi polliceor reduci rebusque secundis,
-
- haec eadem matrique tuae generique manebunt.'
-
- Sic ait inlacrimans; umero simul exuit ensem
-
- auratum, mira quem fecerat arte Lycaon
- 305
- Gnosius atque habilem vagina aptarat eburna.
-
- Dat Niso Mnestheus pellem horrentisque leonis
-
- exuvias; galeam fidus permutat Aletes.
-
- Protinus armati incedunt; quos omnis euntis
-
- primorum manus ad portas iuvenumque senumque
- 310
- prosequitur votis. Nec non et pulcher Iulus,
-
- ante annos animumque gerens curamque virilem,
-
- multa patri mandata dabat portanda: sed aurae
-
- omnia discerpunt et nubibus inrita donant.
-
-
-
- Egressi superant fossas noctisque per umbram
- 315
- castra inimica petunt, multis tamen ante futuri
-
- exitio. Passim somno vinoque per herbam
-
- corpora fusa vident, arrectos litore currus,
-
- inter lora rotasque viros, simul arma iacere,
-
- vina simul. Prior Hyrtacides sic ore locutus:
- 320
- 'Euryale, audendum dextra; nunc ipsa vocat res.
-
- Hac iter est. Tu, ne qua manus se attollere nobis
-
- a tergo possit, custodi et consule longe;
-
- haec ego vasta dabo et lato te limite ducam.
-
- Sic memorat vocemque premit; simul ense superbum
- 325
- Rhamnetem adgreditur, qui forte tapetibus altis
-
- exstructus toto proflabat pectore somnum.
-
- Rex idem et regi Turno gratissimus augur,
-
- sed non augurio potuit depellere pestem.
-
- Tris iuxta famulos temere inter tela iacentis
- 330
- armigerumque Remi premit aurigamque sub ipsis
-
- nanctus equis ferroque secat pendentia colla;
-
- tum caput ipsi aufert domino truncumque relinquit
-
- sanguine singultantem; atro tepefacta cruore
-
- terra torique madent. Nec non Lamyrumque Lamumque
- 335
- et iuvenem Serranum, illa qui plurima nocte
-
- luserat, insignis facie, multoque iacebat
-
- membra deo victus: felix, si protinus illum
-
- aequasset nocti ludum in lucemque tulisset.
-
- Impastus ceu plena leo per ovilia turbans
- 340
- (suadet enim vesana fames) manditque trahitque
-
- molle pecus mutumque metu, fremit ore cruento:
-
- nec minor Euryali caedes; incensus et ipse
-
- perfurit ac multam in medio sine nomine plebem,
-
- Fadumque Herbesumque subit Rhoetumque Abarimque,
- 345
- ignaros, Rhoetum vigilantem et cuncta videntem,
-
- sed magnum metuens se post cratera tegebat;
-
- pectore in adverso totum cui comminus ensem
-
- condidit adsurgenti et multa morte recepit.
-
- Purpuream vomit ille animam et cum sanguine mixta
- 350
- vina refert moriens; hic furto fervidus instat.
-
- Iamque ad Messapi socios tendebat; ibi ignem
-
- deficere extremum et religatos rite videbat
-
- carpere gramen equos: breviter cum talia Nisus.
-
- sensit enim nimia caede atque cupidine ferri:
- 355
- 'Absistamus,' ait, 'nam lux inimica propinquat.
-
- Poenarum exhaustum satis est, via facta per hostis.'
-
- Multa virum solido argento perfecta relinquunt
-
- armaque craterasque simul pulchrosque tapetas.
-
- Euryalus phaleras Rhamnetis et aurea bullis
- 360
- cingula, Tiburti Remulo ditissimus olim
-
- quae mittit dona hospitio cum iungeret absens
-
- Caedicus, ille suo moriens dat habere nepoti,
-
- [post mortem bello Rutuli pugnaque potiti]
-
- haec rapit atque umeris nequiquam fortibus aptat.
- 365
- Tum galeam Messapi habilem cristisque decoram
-
- induit. Excedunt castris et tuta capessunt.
-
-
-
- Interea praemissi equites ex urbe Latina,
-
- cetera dum legio campis instructa moratur,
-
- ibant et Turno regi responsa ferebant,
- 370
- tercentum, scutati omnes, Volcente magistro.
-
- Iamque propinquabant castris murosque subibant,
-
- cum procul hos laevo flectentis limite cernunt
-
- et galea Euryalum sublustri noctis in umbra
-
- prodidit immemorem radiisque adversa refulsit.
- 375
- Haud temere est visum. Conclamat ab agmine Volcens
-
- 'State, viri. Quae causa viae? Quive estis in armis?
-
- Quove tenetis iter?' Nihil illi tendere contra,
-
- sed celerare fugam in silvas et fidere nocti.
-
- Obiciunt equites sese ad divortia nota
- 380
- hinc atque hinc omnemque abitum custode coronant.
-
- Silva fuit late dumis atque ilice nigra
-
- horrida, quam densi complerant undique sentes;
-
- rara per occultos lucebat semita calles.
-
- Euryalum tenebrae ramorum onerosaque praeda
- 385
- impediunt fallitque timor regione viarum;
-
- Nisus abit, iamque imprudens evaserat hostis
-
- atque locos, qui post Albae de nomine dicti
-
- Albani, tum rex stabula alta Latinus habebat,
-
- ut stetit et frustra absentem respexit amicum.
- 390
- 'Euryale infelix, qua te regione reliqui?
-
- Quave sequar, rursus perplexum iter omne revolvens
-
- fallacis silvae?' Simul et vestigia retro
-
- observata legit dumisque silentibus errat.
-
- Audit equos, audit strepitus et signa sequentum.
- 395
- Nec longum in medio tempus, cum clamor ad auris
-
- pervenit ac videt Euryalum, quem iam manus omnis
-
- fraude loci et noctis, subito turbante tumultu,
-
- oppressum rapit et conantem plurima frustra.
-
- Quid faciat? Qua vi iuvenem, quibus audeat armis
- 400
- eripere? An sese medios moriturus in enses
-
- inferat et pulchram properet per volnera mortem?
-
- Ocius adducto torquens hastile lacerto,
-
- suspiciens altam Lunam sic voce precatur:
-
- 'Tu, dea, tu praesens nostro succurre labori,
- 405
- astrorum decus et nemorum Latonia custos
-
- Siqua tuis umquam pro me pater Hyrtacus aris
-
- dona tulit, siqua ipse meis venatibus auxi
-
- suspendive tholo aut sacra ad fastigia fixi:
-
- hunc sine me turbare globum et rege tela per auras.'
- 410
- Dixerat, et toto conixus corpore ferrum
-
- conicit: hasta volans noctis diverberat umbras
-
- et venit aversi in tergum Sulmonis ibique
-
- frangitur ac fisso transit praecordia ligno.
-
- Volvitur ille vomens calidum de pectore flumen
- 415
- frigidus et longis singultibus ilia pulsat.
-
- Diversi circumspiciunt. Hoc acrior idem
-
- ecce aliud summa telum librabat ab aure.
-
- Dum trepidant, it hasta Tago per tempus utrumque
-
- stridens traiectoque haesit tepefacta cerebro.
- 420
- Saevit atrox Volcens nec teli conspicit usquam
-
- auctorem nec quo se ardens inmittere possit.
-
- 'Tu tamen interea calido mihi sanguine poenas
-
- persolves amborum,' inquit; simul ense recluso
-
- ibat in Euryalum. Tum vero exterritus, amens
- 425
- conclamat Nisus, nec se celare tenebris
-
- amplius aut tantum potuit perferre dolorem.
-
- Me me, adsum qui feci, in me convertite ferrum,
-
- O Rutuli, mea fraus omnis; nihil iste nec ausus
-
- nec potuit, caelum hoc et conscia sidera testor,
- 430
- tantum infelicem nimium dilexit amicum.'
-
- Talia dicta dabat; sed viribus ensis adactus
-
- transabiit costas et candida pectora rumpit.
-
- Volvitur Euryalus leto, pulchrosque per artus
-
- it cruor, inque umeros cervix conlapsa recumbit:
- 435
- purpureus veluti cum flos succisus aratro
-
- languescit moriens lassove papavera collo
-
- demisere caput, pluvia cum forte gravantur.
-
- At Nisus ruit in medios solumque per omnis
-
- Volcentem petit in solo Volcente moratur.
- 440
- Quem circum glomerati hostes hinc comminus atque hinc
-
- proturbant. Instat non setius ac rotat ensem
-
- fulmineum, donec Rutuli clamantis in ore
-
- condidit adverso et moriens animam abstulit hosti.
-
- Tum super exanimum sese proiecit amicum
- 445
- confossus placidaque ibi demum morte quievit.
-
-
-
- Fortunati ambo! Siquid mea carmina possunt,
-
- nulla dies umquam memori vos eximet aevo,
-
- dum domus Aeneae Capitoli immobile saxum
-
- accolet imperiumque pater Romanus habebit.
-
-
- 450
- Victores praeda Rutuli spoliisque potiti
-
- Volcentem exanimum flentes in castra ferebant.
-
- Nec minor in castris luctus Rhamnete reperto
-
- exsangui et primis una tot caede peremptis,
-
- Serranoque Numaque. Ingens concursus ad ipsa
- 455
- corpora seminecisque viros tepidaque recentem
-
- caede locum et plenos spumanti sanguine rivos.
-
- Agnoscunt spolia inter se galeamque nitentem
-
- Messapi et multo phaleras sudore receptas.
-
-
-
- Et iam prima novo spargebat lumine terras
- 460
- Tithoni croceum linquens Aurora cubile:
-
- iam sole infuso, iam rebus luce retectis
-
- Turnus in arma viros, armis circumdatus ipse,
-
- suscitat, aeratasque acies in proelia cogit
-
- quisque suas variisque acuunt rumoribus iras.
- 465
- Quin ipsa arrectis (visu miserabile) in hastis
-
- praefigunt capita et multo clamore sequuntur
-
- Euryali et Nisi.
-
- Aeneadae duri murorum in parte sinistra
-
- opposuere aciem, nam dextera cingitur amni,
- 470
- ingentisque tenent fossas et turribus altis
-
- stant maesti; simul ora virum praefixa movebant,
-
- nota nimis miseris atroque fluentia tabo.
-
-
-
- Interea pavidam volitans pennata per urbem
-
- nuntia Fama ruit matrisque adlabitur auris
- 475
- Euryali. At subitus miserae calor ossa reliquit,
-
- excussi manibus radii revolutaque pensa.
-
- Evolat infelix et femineo ululatu,
-
- scissa comam, muros amens atque agmina cursu
-
- prima petit, non illa virum, non illa pericli
- 480
- telorumque memor; caelum dehinc questibus implet:
-
- 'Hunc ego te, Euryale, aspicio? Tune illa senectae
-
- sera meae requies, potuisti linquere solam,
-
- crudelis? Nec te, sub tanta pericula missum,
-
- adfari extremum miserae data copia matri?
- 485
- Heu, terra ignota canibus data praeda Latinis
-
- alitibusque iaces, nec te, tua funera mater
-
- produxi pressive oculos aut volnera lavi,
-
- veste tegens, tibi quam noctes festina diesque
-
- urgebam et tela curas solabar anilis.
- 490
- Quo sequar, aut quae nunc artus avolsaque membra
-
- et funus lacerum tellus habet? Hoc mihi de te,
-
- nate, refers? Hoc sum terraque marique secuta?
-
- Figite me, siqua est pietas, in me omnia tela
-
- conicite, o Rutuli, me primam absumite ferro:
- 495
- aut tu, magne pater divom, miserere tuoque
-
- invisum hoc detrude caput sub Tartara telo,
-
- quando aliter nequeo crudelem abrumpere vitam.'
-
- Hoc fletu concussi animi, maestusque per omnis
-
- it gemitus: torpent infractae ad proelia vires.
- 500
- Illam incendentem luctus Idaeus et Actor
-
- Illionei monitu et multum lacrimantis Iuli
-
- corripiunt interque manus sub tecta reponunt.
-
-
-
- At tuba terribilem sonitum procul aere canoro
-
- increpuit; sequitur clamor caelumque remugit.
- 505
- Adcelerant acta pariter testudine Volsci
-
- et fossas implere parant ac vellere vallum.
-
- Quaerunt pars aditum et scalis ascendere muros,
-
- qua rara est acies interlucetque corona
-
- non tam spissa viris. Telorum effundere contra
- 510
- omne genus Teucri ac duris detrudere contis,
-
- adsueti longo muros defendere bello.
-
- Saxa quoque infesto volvebant pondere, siqua
-
- possent tectam aciem perrumpere: cum tamen omnis
-
- ferre iuvat subter densa testudine casus;
- 515
- nec iam sufficiunt. Nam qua globus imminet ingens,
-
- immanem Teucri molem volvuntque ruuntque,
-
- quae stravit Rutulos late armorumque resolvit
-
- tegmina. Nec curant caeco contendere Marte
-
- amplius audaces Rutuli, sed pellere vallo
- 520
- missilibus certant.
-
- Parte alia horrendus visu quassabat Etruscam
-
- pinum et fumiferos infert Mezentius ignis;
-
- at Messapus equum domitor, Neptunia proles,
-
- rescindit vallum et scalas in moenia poscit.
-
-
- 525
- Vos, o Calliope, precor, adspirate canenti,
-
- quas ibi tum ferro strages, quae funera Turnus
-
- ediderit, quem quisque virum demiserit Orco;
-
- et mecum ingentis oras evolvite belli,
-
- [et meministis enim, divae, et memorare potestis.]
-
-
- 530
- Turris erat vasto suspectu et pontibus altis,
-
- opportuna loco, summis quam viribus omnes
-
- expugnare Itali summaque evertere opum vi
-
- certabant, Troes contra defendere saxis
-
- perque cavas densi tela intorquere fenestras.
- 535
- Princeps ardentem coniecit lampada Turnus
-
- et flammam adfixit lateri, quae plurima vento
-
- corripuit tabulas et postibus haesit adesis.
-
- Turbati trepidare intus frustraque malorum
-
- velle fugam. Dum se glomerant retroque residunt
- 540
- in partem, quae peste caret, tum pondere turris
-
- procubuit subito et caelum tonat omne fragore.
-
- Semineces ad terram, immani mole secuta,
-
- confixique suis telis et pectora duro
-
- transfossi ligno veniunt. Vix unus Helenor
- 545
- et Lycus elapsi. Quorum primaevus Helenor,
-
- Maeonio regi quem serva Licymnia furtim
-
- sustulerat vetitisque ad Troiam miserat armis,
-
- ense levis nudo parmaque inglorius alba;
-
- isque ubi se Turni media inter milia vidit,
- 550
- hinc acies atque hinc acies adstare Latinas:
-
- ut fera, quae densa venantum saepta corona
-
- contra tela furit seseque haud nescia morti
-
- inicit et saltu supra venabula fertur,
-
- haud aliter iuvenis medios moriturus in hostis
- 555
- inruit et, qua tela videt densissima, tendit.
-
- At pedibus longe melior Lycus inter et hostis
-
- inter et arma fuga muros tenet altaque certat
-
- prendere tecta manu sociumque attingere dextras.
-
- Quem Turnus, pariter cursu teloque secutus,
- 560
- increpat his victor: 'Nostrasne evadere, demens,
-
- sperasti te posse manus?' Simul adripit ipsum
-
- pendentem et magna muri cum parte revellit.
-
- Qualis ubi aut leporem aut candenti corpore cycnum
-
- sustulit alta petens pedibus Iovis armiger uncis
- 565
- quaesitum aut matri multis balatibus agnum
-
- Martius a stabulis rapuit lupus. Undique clamor
-
- tollitur: invadunt et fossas agere complent;
-
- ardentis taedas alii ad fastigia iactant.
-
- Ilioneus saxo atque ingenti fragmine montis
- 570
- Lucetium portae subeuntem ignisque ferentem,
-
- Emathiona Liger, Corynaeum sternit Asilas,
-
- hic iaculo bonus, hic longe fallente sagitta,
-
- Ortygium Caeneus, victorem Caenea Turnus,
-
- Turnus Ityn Cloniumque, Dioxippum Promolumque
- 575
- et Sagarim et summis stantem pro turribus Idan,
-
- Privernum Capys. Hunc primo levis hasta Themillae
-
- strinxerat: ille manum proiecto tegmine demens
-
- ad volnus tulit; ergo alis adlapsa sagitta
-
- et laevo infixa est lateri manus abditaque intus
- 580
- spiramenta animae letali volnere rupit.
-
- Stabat in egregiis Arcentis filius armis,
-
- pictus acu chlamydem et ferrugine clarus Hibera,
-
- insignis facie, genitor quem miserat Arcens,
-
- eductum Matris luco Symaethia circum
- 585
- flumina, pinguis ubi et placabilis ara Palici:
-
- stridentem fundam positis Mezentius hastis
-
- ipse ter adducta circum caput egit habena
-
- et media adversi liquefacto tempora plumbo
-
- diffidit ac multa porrectum extendit harena.
-
-
- 590
- Tum primum bello celerem intendisse sagittam
-
- dicitur ante feras solitus terrere fugaces
-
- Ascanius fortemque manu fudisse Numanum,
-
- cui Remulo cognomen erat, Turnique minorem
-
- germanam nuper thalamo sociatus habebat.
- 595
- Is primam ante aciem digna atque indigna relatu
-
- vociferans tumidusque novo praecordia regno
-
- ibat et ingentem sese clamore ferebat:
-
- 'Non pudet obsidione iterum valloque teneri,
-
- bis capti Phryges, et morti praetendere muros?
- 600
- En qui nostra sibi bello conubia poscunt!
-
- Quis deus Italiam, quae vos dementia adegit
-
- Non hic Atridae nec fandi fictor Ulixes:
-
- durum a stirpe genus natos ad flumina primum
-
- deferimus saevoque gelu duramus et undis,
- 605
- venatu invigilant pueri silvasque fatigant,
-
- flectere ludus equos et spicula tendere cornu.
-
- At patiens operum parvoque adsueta iuventus
-
- aut rastris terram domat aut quatit oppida bello.
-
- Omne aevum ferro teritur, versaque iuvencum
- 610
- terga fatigamus hasta; nec tarda senectus
-
- debilitat vires animi mutatque vigorem:
-
- canitiem galea premimus, semperque recentis
-
- comportare iuvat praedas et vivere rapto.
-
- Vobis picta croco et fulgenti murice vestis,
- 615
- desidiae cordi, iuvat indulgere choreis,
-
- et tunicae manicas et habent redimicula mitrae.
-
- O vere Phrygiae, neque enim Phryges, ite per alta
-
- Dindyma ubi adsuetis biforem dat tibia cantum!
-
- Tympana vos buxusque vocat Berecyntia Matris
- 620
- Idaeae sinite arma viris et cedite ferro.'
-
-
-
- Talia iactantem dictis ac dira canentem
-
- non tulit Ascanius nervoque obversus equino
-
- contendit telum diversaque bracchia ducens
-
- constitit, ante Iovem supplex per vota precatus:
- 625
- 'Iuppiter omnipotens, audacibus adnue coeptis.
-
- Ipse tibi ad tua templa feram sollemnia dona
-
- et statuam ante aras aurata fronte iuvencum
-
- candentem pariterque caput cum matre ferentem,
-
- iam cornu petat et pedibus qui spargat harenam.'
- 630
- Audiit et caeli Genitor de parte serena
-
- intonuit laevum, sonat una fatifer arcus:
-
- effugit horrendum stridens adducta sagitta
-
- perque caput Remuli venit et cava tempora ferro
-
- traicit. 'I, verbis virtutem inlude superbis!
- 635
- His capti Phryges haec Rutulis responsa remittunt.'
-
- Hoc tantum Ascanius. Teucri clamore sequuntur
-
- laetitiaque fremunt animosque ad sidera tollunt.
-
- Aetheria tum forte plaga crinitus Apollo
-
- desuper Ausonias acies urbemque videbat,
- 640
- nube sedens, atque his victorem adfatur Iulum:
-
- 'Macte nova virtute, puer: sic itur ad astra,
-
- dis genite et geniture deos. Iure omnia Bella
-
- gente sub Assaraci fato ventura resident,
-
- nec te Troia capit.' Simul haec effatus ab alto
- 645
- aethere se misit, spirantis dimovet auras
-
- Ascaniumque petit. Forma tum vertitur oris
-
- antiquum in Buten; hic Dardanio Anchisae
-
- armiger ante fuit fidusque ad limina custos,
-
- tum comitem Ascanio pater addidit. Ibat Apollo
- 650
- omnia longaevo similis, vocemque coloremque
-
- et crinis albos et saeva sonoribus arma,
-
- atque his ardentem dictis adfatur Iulum:
-
- 'Sit satis, Aenide, telis impune Numanum
-
- oppetiisse tuis; primam hanc tibi magnus, Apollo
- 655
- concedit laudem et paribus non invidet armis:
-
- cetera parce, puer, bello.' Sic orsus Apollo
-
- mortalis medio aspectus sermone reliquit
-
- et procul in tenuem ex oculis evanuit auram.
-
- Agnovere deum proceres divinaque tela
- 660
- Dardanidae pharetramque fuga sensere sonantem.
-
- Ergo avidum pugnae dictis ac numine Phoebi
-
- Ascanium prohibent, ipsi in certamina rursus
-
- succedunt animasque in aperta pericula mittunt.
-
- It clamor totis per propugnacula muris,
- 665
- intendunt acris arcus amentaque torquent.
-
- Sternitur omne solum telis, tum scuta cavaeque
-
- dant sonitum flictu galeae, pugna aspera surgit:
-
- quantus ab occasu veniens pluvialibus Haedis
-
- verberat imber humum, quam multa grandine nimbi
- 670
- in vada praecipitant, cum Iuppiter horridus austris
-
- torquet aquosam hiemem et caelo cava nubila rumpit.
-
-
-
- Pandarus et Bitias, Idaeo Alcanore creti,
-
- quos Iovis eduxit luco silvestris Iaera
-
- abietibus iuvenes patriis et montibus aequos,
- 675
- portam, quae ducis imperio commissa, recludunt,
-
- freti animis, ultroque invitant moenibus hostem.
-
- Ipsi intus dextra ac laeva pro turribus adstant,
-
- armati ferro et cristis capita alta corusci:
-
- quales aeriae liquentia flumina circum,
- 680
- sive Padi ripis Athesim seu propter amoenum,
-
- consurgunt geminae quercus intonsaque caelo
-
- attollunt capita et sublimi vertice nutant.
-
- inrumpunt aditus Rutuli ut videre patentis
-
- continuo Quercens et pulcher Aquiculus armis
- 685
- et praeceps animi Tmarus et Mavortius Haemon
-
- agminibus totis: at versi terga dedere
-
- aut ipso portae posuere in limine vitam.
-
- Tum magis increscunt animis discordibus irae;
-
- et iam collecti Troes glomerantur eodem
- 690
- et conferre manum et procurrere longius audent.
-
-
-
- Ductori Turno diversa in parte furenti
-
- turbantique viros perfertur nuntius, hostem
-
- fervere caede nova et portas praebere patentis.
-
- Deserit inceptum atque immani concitus ira
- 695
- Dardaniam ruit ad portam fratresque superbos.
-
- Et primum Antiphaten, is enim se primus agebat,
-
- Thebana de matre nothum Sarpedonis alti,
-
- coniecto sternit iaculo; volat Itala cornus
-
- aera per tenerum stomachoque infixa sub altum
- 700
- pectus abit: reddit specus atri volneris undam
-
- spumantem, et fixo ferrum in pulmone tepescit.
-
- Tum Meropem atque Erymanta manu, tum sternit Aphidnum,
-
- tum Bitian ardentem oculis animisque frementem
-
- non iaculo, neque enim iaculo vitam ille dedisset,
- 705
- sed magnum stridens contorta phalarica venit,
-
- fulminis acta modo, quam nec duo taurea terga
-
- nec duplici squama lorica fidelis et auro
-
- sustinuit: conlapsa ruunt immania membra.
-
- Dat tellus gemitum, et clipeum super intonat ingens.
- 710
- Talis in Euboico Baiarum litore quondam
-
- saxea pila cadit, magnis quam molibus ante
-
- constructam ponto iaciunt; sic illa ruinam
-
- prona trahit penitusque vadis inlisa recumbit:
-
- miscent se maria, et nigrae attolluntur harenae;
- 715
- tum sonitu Prochyta alta tremit durumque cubile
-
- Inarime Iovis imperiis imposta Typhoeo.
-
-
-
- Hic Mars armipotens animum viresque Latinis
-
- addidit et stimulos acris sub pectore vertit
-
- immisitque Fugam Teucris atrumque Timorem.
- 720
- Undique conveniunt, quoniam data copia pugnae
-
- bellatorque animo deus incidit.
-
- Pandarus ut fuso germanum corpore cernit
-
- et quo sit fortuna loco, qui casus agat res,
-
- portam vi magna converso cardine torquet,
- 725
- obnixus latis umeris, multosque suorum
-
- moenibus exclusos duro in certamine linquit;
-
- ast alios secum includit recipitque ruentis,
-
- demens, qui Rutulum in medio non agmine regem
-
- viderit inrumpentem ultroque incluserit urbi,
- 730
- immanem veluti pecora inter inertia tigrim
-
- Continuo nova lux oculis effulsit, et arma
-
- horrendum sonuere; tremunt in vertice cristae
-
- sanguineae, clipeoque micantia fulmina mittit:
-
- agnoscunt faciem invisam atque immania membra
- 735
- turbati subito Aeneadae. Tum Pandarus ingens
-
- emicat et mortis fraternae fervidus ira
-
- effatur: 'Non haec dotalis regia Amatae,
-
- nec muris cohibet patriis media Ardea Turnum.
-
- Castra inimica vides; nulla hinc exire potestas.'
- 740
- Olli subridens sedato pectore Turnus:
-
- 'Incipe, siqua animo virtus, et consere dextram:
-
- hic etiam inventum Priamo narrabis Achillem.'
-
- Dixerat. Ille rudem nodis et cortice crudo
-
- intorquet summis adnixus viribus hastam:
- 745
- excepere aurae volnus; Saturnia Iuno
-
- detorsit veniens, portaeque infigitur hasta.
-
- 'At non hoc telum, mea quod vi dextera versat,
-
- effugies; neque enim is teli nec volneris auctor.'
-
- Sic ait et sublatum alte consurgit in ensem
- 750
- et mediam ferro gemina inter tempora frontem
-
- dividit inpubesque immani volnere malas.
-
- Fit sonus, ingenti concussa est pondere tellus:
-
- conlapsos artus atque arma cruenta cerebro
-
- sternit humi moriens, atque illi partibus aequis
- 755
- huc caput atque illuc umero ex utroque pependit.
-
- Diffugiunt versi trepida formidine Troes:
-
- et si continuo victorem ea cura subisset,
-
- rumpere claustra manu sociosque immittere portis,
-
- ultimus ille dies bello gentique fuisset;
- 760
- sed furor ardentem caedisque insana cupido
-
- egit in adversos.
-
- Principio Phalerim et succiso poplite Gygen
-
- excipit; hinc raptas fugientibus ingerit hastas
-
- in tergum, Iuno vires animumque ministrat;
- 765
- addit Halym comitem et confixa Phegea parma,
-
- ignaros deinde in muris Martemque cientis
-
- Alcandrumque Haliumque Noemonaque Prytanimque.
-
- Lyncea tendentem contra sociosque vocantem
-
- vibranti gladio conixus ab aggere dexter
- 770
- occupat; huic uno desectum comminus ictu
-
- cum galea longe iacuit caput. Inde ferarum
-
- vastatorem Amycum, quo non felicior alter
-
- ungere tela manu ferrumque armare veneno,
-
- et Clytium Aeoliden et amicum Crethea Musis,
- 775
- Crethea Musarum comitem, cui carmina semper
-
- et citharae cordi numerosque intendere nervis.
-
- [Semper equos atque arma virum pugnasque canebat.]
-
-
-
- Tandem ductores audita caede suorum
-
- conveniunt Teucri, Mnestheus acerque Serestus,
- 780
- palantisque vident socios hostemque receptum.
-
- Et Mnestheus: 'Quo deinde fugam, quo tenditis?' inquit.
-
- 'Quos alios muros, quae iam ultra moenia habetis?
-
- Unus homo et vestris, o cives, undique saeptus
-
- aggeribus tantas strages inpune per urbem
- 785
- ediderit, iuvenum primos tot miserit Orco?
-
- Non infelicis patriae veterumque deorum
-
- et magni Aeneae, segnes, miseretque pudetque?'
-
- Talibus accensi firmantur et agmine denso
-
- consistunt. Turnus paulatim excedere pugna
- 790
- et fluvium petere ac partem, quae cingitur unda
-
- acrius hoc Teucri clamore incumbere magno
-
- et glomerare manum. Ceu saevum turba leonem
-
- cum telis premit infensis, at territus ille,
-
- asper, acerba tuens, retro redit, et neque terga
- 795
- ira dare aut virtus patitur, nec tendere contra
-
- ille quidem hoc cupiens potis est per tela virosque:
-
- haud aliter retro dubius vestigia Turnus
-
- improperata refert, et mens exaestuat ira.
-
- Quin etiam bis tum medios invaserat hostis,
- 800
- bis confusa fuga per muros agmina vertit;
-
- sed manus e castris propere coit omnis in unum,
-
- nec contra vires audet Saturnia Iuno
-
- sufficere, aeriam caelo nam Iuppiter Irim
-
- demisit germanae haud mollia iussa ferentem,
- 805
- ni Turnus cedat Teucrorum moenibus altis.
-
- Ergo nec clipeo iuvenis subsistere tantum
-
- dextra valet: iniectis sic undique telis
-
- obruitur. Strepit adsiduo cava tempora circum
-
- tinnitu galea, et saxis solida aera fatiscunt,
- 810
- discussaeque iubae capiti, nec sufficit umbo
-
- ictibus: ingeminant hastis et Troes et ipse
-
- fulmineus Mnestheus. Tum toto corpore sudor
-
- liquitur et piceum, nec respirare potestas,
-
- flumen agit; fessos quatit aeger anhelitus artus.
- 815
- Tum demum praeceps saltu sese omnibus armis
-
- in fluvium dedit: ille suo cum gurgite flavo
-
- accepit venientem ac mollibus extulit undis
-
- et laetum sociis abluta caede remisit.