P. Vergili Maronis Ecloga Nona
Lycidas
- Quo te, Moeri, pedes? An, quo uia ducit, in urbem?
Moeris
- O Lycida, uiui peruenimus, aduena nostri
- (quod nunquam ueriti sumus) ut possessor agelli
- diceret: "Haec mea sunt; ueteres migrate coloni."
- 5
- Nunc uicti, tristes, quoniam fors omnia uersat,
- hos illi (quod nec uertat bene!) mittimus haedos.
Lycidas
- Certe equidem audieram, qua se subducere colles
- incipiunt mollique iugum demittere cliuo,
- usque ad aquam et ueteres, iam fracta cacumina, fagos,
- 10
- omnia carminibus uestrum seruasse Menalcan.
Moeris
- Audieras, et fama fuit; sed carmina tantum
- nostra ualent, Lycida, tela inter Martia, quantum
- Chaonias dicunt aquila ueniente columbas.
- Quod nisi me quacumque nouas incidere litis
- 15
- ante sinistra caua monuisset ab ilice cornix,
- nec tuos hic Moeris nec uiueret ipse Menalcas.
Lycidas
- Heu! Cadit in quemquam tantum scelus? Heu! Tua nobis
- paene simul tecum solacia rapta, Menalca?
- Quis caneret Nymphas? Quis humum florentibus herbis
- 20
- spargeret, aut uiridi fontis induceret umbra?
- uel quae sublegi tacitus tibi carmina nuper,
- cum te ad delicias ferres Amaryllida nostras?
- "Tityre, dum redeo (breuis est uia) pasce capellas;
- et potum pastas age, Tityre, et inter agendum
- 25
- occursare capro (cornu ferit ille) caueto."
Moeris
- Immo haec quae Varo, necdum perfecta, canebat:
- "Vare, tuom nomen, superet modo Mantua nobis,
- Mantua uae miserae nimium uicina Cremonae,
- cantantes sublime ferent ad sidera cycni."
Lycidas
- 30
- Sic tua Cyrneas fugiant examina taxos,
- sic cytiso pastae distendant ubera uaccae,
- incipe, si quid habes. Et me fecere poetam
- Pierides; sunt et mihi carmina; me quoque dicunt
- uatem pastores: sed non ego credulus illis;
- 35
- nam neque adhuc Vario uideor nec dicere Cinna
- digna, sed argutos inter strepere anser olores.
Moeris
- Id quidem ago et tacitus, Lycida, mecum ipse uoluto,
- si ualeam meminisse; neque est ignobile carmen:
- "Huc ades, o Galarea: quis est nam ludus in undis?
- 40
- Hic uer purpureum, uarios hic flumina circum
- fundit humus flores; hic candida populus antro
- imminet et lentae texunt umbracula uites.
- Huc ades; insani feriant sine litora fluctus."
Lycidas
- Quid, quae te pura solum sub nocte canentem
- 45
- audieram? Numeros memini, si uerba tenerem:
- "Daphni, quid antiquos signorum suspicis ortus?
- Ecce Dionaei processit Caesaris astrum,
- astrum quo segetes gauderent frugibus et quo
- duceret apricis in collibus uua colorem.
- 50
- Insere, Daphni, piros: carpent tua poma nepotes."
Moeris
- Omnia fert aetas, animum quoque; saepe ego longos
- cantando puerum memini me condere soles:
- nunc oblita mihi tot carmina, uox quoque Moerim
- iam fugit ipsa: lupi Moerim uidere priores.
- 55
- Sed tamen ista satis referet tibi saepe Menalcas.
Lycidas
- Causando nostros in longum ducis amores.
- Et nunc omne tibi stratum silet aequor, et omnes,
- aspice, uentosi ceciderunt murmuris aurae.
- Hinc adeo media est nobis uia; namque sepulcrum
- 60
- incipit apparere Bianoris. Hic, ubi densas
- agricolae stringunt frondis, hic, Moeri, canamus:
- hic haedos depone, tamen ueniemus in urbem.
- Aut, si nox pluuiam ne colligat ante ueremur,
- cantantes licet usque (minus uia laedit) eamus:
- 65
- cantantes ut eamus, ego hoc te fasce leuabo.
Moeris
- Desine plura, puer, et quod nunc instat agamus.
- Carmina tum melius, cum uenerit ipse, canemus.