P. Vergili Maronis Georgicon Liber Tertius
- Te quoque, magna Pales, et te memorande canemus
- pastor ab Amphryso, vos, silvae amnesque Lycaei.
- Cetera, quae vacuas tenuissent carmine mentes,
- omnia iam volgata: quis aut Eurysthea durum
- 5
- aut inlaudati nescit Busiridis aras?
- Cui non dictus Hylas puer et Latonia Delos
- Hippodameque umeroque Pelops insignis eburno,
- acer equis? Temptanda via est, qua me quoque possim
- tollere humo victorque virum volitare per ora.
- 10
- Primus ego in patriam mecum, modo vita supersit,
- Aonio rediens deducam vertice Musas;
- primus Idumaeas referam tibi, Mantua, palmas,
- et viridi in campo templum de marmore ponam
- propter aquam. Tardis ingens ubi flexibus errat
- 15
- Mincius et tenera praetexit arundine ripas.
- In medio mihi Caesar erit templumque tenebit:
- illi victor ego et Tyrio conspectus in ostro
- centum quadriiugos agitabo ad flumina currus.
- Cuncta mihi Alpheum linquens lucosque Molorchi
- 20
- cursibus et crudo decernet Graecia caestu.
- Ipse caput tonsae foliis ornatus olivae
- dona feram. Iam nunc sollemnis ducere pompas
- ad delubra iuvat caesosque videre iuvencos,
- vel scaena ut versis discedat frontibus utque
- 25
- purpurea intexti tollant aulaea Britanni.
- In foribus pugnam ex auro solidoque elephanto
- Gangaridum faciam victorisque arma Quirini,
- atque hic undantem bello magnumque fluentem
- Nilum ac navali surgentis aere columnas.
- 30
- Addam urbes Asiae domitas pulsumque Niphaten
- fidentemque fuga Parthum versisque sagittis,
- et duo rapta manu diverso ex hoste tropaea
- bisque triumphatas utroque ab litore gentes.
- Stabunt et Parii lapides, spirantia signa,
- 35
- Assaraci proles demissaeque ab Iove gentis
- nomina, Trosque parens et Troiae Cynthius auctor.
- Invidia infelix Furias amnemque severum
- Cocyti metuet tortosque Ixionis anguis
- immanemque rotam et non exsuperabile saxum.
- 40
- Interea Dryadum silvas saltusque sequamur
- intactos, tua, Maecenas, haud mollia iussa.
- Te sine nil altum mens incohat; en age segnis
- rumpe moras; vocat ingenti clamore Cithaeron
- Taygetique canes domitrixque Epidaurus equorum
- 45
- et vox adsensu nemorum ingeminata remugit.
- Mox tamen ardentis accingar dicere pugnas
- Caesaris et nomen fama tot ferre per annos,
- Tithoni prima quot abest ab origine Caesar.
- Seu quis Olympiacae miratus praemia palmae
- 50
- pascit equos seu quis fortis ad aratra iuvencos,
- corpora praecipue matrum legat. Optuma torvae
- forma bovis, cui turpe caput, cui plurima cervix,
- et crurum tenus a mento palearia pendent;
- tum longo nullus lateri modus; omnia magna,
- 55
- pes etiam; et camuris hirtae sub cornibus aures.
- Nec mihi displiceat maculis insignis et albo,
- aut iuga detractans interdumque aspera cornu
- et faciem tauro propior, quaeque ardua tota,
- et gradiens ima verrit vestigia cauda,
- 60
- Aetas Lucinam iustosque pati hymenaeos
- desinit ante decem, post quattuor incipit annos;
- cetera nec feturae habilis nec fortis aratris.
- Interea, superat gregibus dum laeta iuventas,
- solve mares; mitte in Venerem pecuaria primus,
- 65
- atque aliam ex alia generando suffice prolem.
- Optuma quaeque dies miseris mortalibus aevi
- prima fugit; subeunt morbi tristisque senectus
- et labor, et durae rapit inclementia mortis.
- Semper erunt, quarum mutari corpora malis:
- 70
- semper enim refice ac, ne post amissa requiras,
- ante veni et subolem armento sortire quotannis.
- Nec non et pecori est idem dilectus equino.
- Tu modo, quos in spem statues submittere gentis,
- praecipuum iam inde a teneris impende laborem.
- 75
- Continuo pecoris generosi pullus in arvis
- altius ingreditur et mollia crura reponit;
- primus et ire viam et fluvios temptare minaces
- audet et ignoto sese committere ponti
- nec vanos horret strepitus. Illi ardua cervix
- 80
- argutumque caput, brevis alvus obesaque terga,
- luxuriatque toris animosum pectus. Honesti
- spadices glaucique, color deterrimus albis
- et gilvo. Tum, si qua sonum procul arma dedere
- stare loco nescit, micat auribus et tremit artus
- 85
- collectumque premens volvit sub naribus ignem.
- Densa iuba, et dextro iactata recumbit in armo;
- at duplex agitur per lumbos spina, cavatque
- tellurem et solido graviter sonat ungula cornu.
- Talis Amyclaei domitus Pollucis habenis
- 90
- Cyllarus et, quorum Grai meminere poetae,
- Martis equi biiuges et magni currus Achilli.
- Talis et ipse iubam cervice effundit equina
- coniugis adventu pernix Saturnus et altum
- Pelion hinnitu fugiens implevit acuto.
- 95
- Hunc quoque, ubi aut morbo gravis aut iam segnior annis
- deficit, abde domo nec turpi ignosce senectae.
- frigidus in Venerem senior, frustraque laborem
- ingratum trahit, et, si quando ad proelia ventum est,
- ut quondam in stipulis magnus sine viribus ignis,
- 100
- incassum furit. Ergo animos aevumque notabis
- praecipue; hinc alias artis prolemque parentum
- et quis cuique dolor victo, quae gloria palmae.
- Nonne vides, cum praecipiti certamine campum
- corripuere ruuntque effusi carcere currus,
- 105
- cum spes arrectae iuvenum, exsultantiaque haurit
- corda pavor pulsans? Illi instant verbere torto
- et proni dant lora, volat vi fervidus axis;
- iamque humiles, iamque elati sublime videntur
- aera per vacuum ferri atque adsurgere in auras;
- 110
- nec mora nec requies; at fulvae nimbus harenae
- tollitur, umescunt spumis flatuque sequentum:
- tantus amor laudum, tantae est victoria curae.
- Primus Erichthonius currus et quattuor ausus
- iungere equos rapidusque rotis insistere victor
- 115
- Frena Pelethronii Lapithae gyrosque dedere
- impositi dorso atque equitem docuere sub armis
- insultare solo et gressus glomerare superbos.
- Aequus uterque labor, aeque iuvenemque magistri
- exquirunt calidumque animis et cursibus acrem,
- 120
- quamvis saepe fuga versos ille egerit hostis
- et patriam Epirum referat fortisque Mycenas
- Neptunique ipsa deducat origine gentem.
- His animadversis instant sub tempus et omnis
- impendunt curas denso distendere pingui,
- 125
- quem legere ducem et pecori dixere maritum;
- florentisque secant herbas fluviosque ministrant
- farraque, ne blando nequeat superesse labori
- invalidique patrum referant ieiunia nati.
- Ipsa autem macie tenuant armenta volentes,
- 130
- atque, ubi concubitus primos iam nota voluptas
- sollicitat, frondesque negant et fontibus arcent.
- Saepe etiam cursu quatiunt et sole fatigant,
- cum graviter tunsis gemit area frugibus et cum
- surgentem ad Zephyrum paleae iactantur inanes.
- 135
- Hoc faciunt, nimio ne luxu obtunsior usus
- sit genitali arvo et sulcos oblimet inertis,
- sed rapiat sitiens Venerem interiusque recondat.
- Rursus cura patrum cadere et succedere matrum
- incipit. Exactis gravidae cum mensibus errant,
- 140
- non illas gravibus quisquam iuga ducere plaustris,
- non saltu superare viam sit passus et acri
- carpere prata fuga fluviosque innare rapacis.
- Saltibus in vacuis pascunt et plena secundum
- flumina, muscus ubi et viridissima gramine ripa,
- 145
- speluncaeque tegant et saxea procubet umbra.
- Est lucos Silari circa ilicibusque; virentem
- plurimus Alburnum volitans, cui nomen asilo
- Romanum est, oestrum Grai vertere vocantes,
- asper, acerba sonans, quo tota exterrita silvis
- 150
- diffugiunt armenta; furit mugitibus aether
- concussus silvaeque et sicci ripa Tanagri.
- Hoc quondam monstro horribilis exercuit iras
- Inachiae Iuno pestem meditata iuvencae.
- Hunc quoque, nam mediis fervoribus acrior instat,
- 155
- arcebis gravido pecori, armentaque pasces
- sole recens orto aut noctem ducentibus astris.
- Post partum cura in vitulos traducitur omnis,
- continuoque notas et nomina gentis inurunt
- et quos aut pecori malint submittere habendo
- 160
- aut aris servare sacros aut scindere terram
- et campum horrentem fractis invertere glaebis.
- Cetera pascuntur viridis armenta per herbas:
- Tu quos ad studium atque usum formabis agrestem,
- iam vitulos hortare viamque insiste domandi,
- 165
- dum faciles animi iuvenum, dum mobilis aetas.
- Ac primum laxos tenui de vimine circlos
- cervici subnecte; dehinc, ubi libera colla
- servitio adsuerint, ipsis e torquibus aptos
- iunge pares et coge gradum conferre iuvencos;
- 170
- atque illis iam saepe rotae ducantur inanes
- per terram et summo vestigia pulvere signent;
- post valido nitens sub pondere faginus axis
- instrepat et iunctos temo trahat aereus orbes.
- Interea pubi indomitae non gramina tantum
- 175
- nec vescas salicum frondes ulvamque palustrem,
- sed frumenta manu carpes sata; nec tibi fetae
- more patrum nivea implebunt mulctraria vaccae,
- sed tota in dulcis consument ubera natos.
- Sin ad bella magis studium turmasque ferocis,
- 180
- aut Alphea rotis praelabi flumina Pisae
- et Iovis in luco currus agitare volantis:
- primus equi labor est, animos atque arma videre
- bellantum lituosque pati tractuque gementem
- ferre rotam et stabulo frenos audire sonantis;
- 185
- tum magis atque magis blandis gaudere magistri
- laudibus et plausae sonitum cervicis amare.
- Atque haec iam primo depulsus ab ubere matris
- audeat, inque vicem det mollibus ora capistris
- invalidus etiamque tremens, etiam inscius aevi.
- 190
- At tribus exactis ubi quarta accesserit aestas,
- carpere mox gyrum incipiat gradibusque sonare
- compositis sinuetque alterna volumina crurum
- sitque laboranti similis; tum cursibus auras,
- tum vocet, ac per aperta volans ceu liber habenis
- 195
- aequora vix summa vestigia ponat harena;
- qualis Hyperboreis Aquilo cum densus ab oris
- incubuit, Scythiaeque hiemes atque arida differt
- nubila: tum segetes altae campique natantes
- lenibus horrescunt flabris summaeque sonorem
- 200
- dant silvae longique urgent ad litora fluctus;
- ille volat simul arva fuga, simul aequora verrens
- Hinc vel ad Elei metas et maxuma campi
- sudabit spatia et spumas aget ore cruentas,
- Belgica vel molli melius feret esseda collo.
- 205
- Tum demum crassa magnum farragine corpus
- crescere iam domitis sinito: namque ante domandum
- ingentis tollent animos prensique negabunt
- verbera lenta pati et duris parere lupatis.
- Sed non ulla magis viris industria firmat,
- 210
- quam Venerem et caeci stimulos avertere amoris,
- sive boum sive est cui gratior usus equorum.
- Atque ideo tauros procul atque in sola relegant
- pascua post montem oppositum et trans flumina lata,
- aut intus clausos satura ad praesepia servant.
- 215
- Carpit enim viris paulatim uritque videndo
- femina nec nemorum patitur meminisse nec herbae
- dulcibus illa quidem inlecebris, et saepe superbos
- cornibus inter se subigit decernere amantis.
- Pascitur in magna Sila formosa iuvenca:
- 220
- illi alternantes multa vi proelia miscent
- volneribus crebris, lavit ater corpora sanguis,
- versaque in obnixos urguentur cornua vasto
- cum gemitu, reboant silvaeque et longus Olympus
- Nec mos bellantis una stabulare, sed alter
- 225
- victus abit longeque ignotis exulat oris,
- multa gemens ignominiam plagasque superbi
- victoris, tum, quos amisit inultus, amores;
- et stabula aspectans regnis excessit avitis.
- Ergo omni cura viris exercet et inter
- 230
- dura iacet pernix instrato saxa cubili
- frondibus hirsutis et carice pastus acuta,
- et temptat sese atque irasci in cornua discit
- arboris obnixus trunco ventosque lacessit
- ictibus et sparsa ad pugnam proludit harena.
- 235
- Post ubi collectum robur viresque refectae
- signa movet praecepsque oblitum fertur in hostem:
- fluctus uti medio coepit cum albescere ponto
- longius ex altoque sinum trahit, utque volutus
- ad terras immane sonat per saxa neque ipso
- 240
- monte minor procumbit, at ima exaestuat unda
- verticibus nigramque alte subiectat harenam.
- Omne adeo genus in terris hominumque ferarumque,
- et genus aequoreum, pecudes pictaeque volucres,
- in furias. ignemque ruunt. Amor omnibus idem.
- 245
- Tempore non alio catulorum oblita leaena
- saevior erravit campis, nec funera volgo
- tam multa informes ursi stragemque dedere
- per silvas; tum saevus aper, tum pessima tigris;
- heu male tum Libyae solis erratur in agris.
- 250
- Nonne vides, ut tota tremor pertemptet equorum
- corpora, si tantum notas odor attulit auras?
- Ac neque eos iam frena virum neque verbera saeva
- non scopuli rupesque cavae atque obiecta retardant
- flumina correptosque unda torquentia montis.
- 255
- Ipse ruit dentesque Sabellicus exacuit sus
- et pede prosubigit terram, fricat arbore costas
- atque hinc atque illinc umeros ad volnera durat.
- Quid iuvenis, magnum cui versat in ossibus ignem
- durus amor? Nempe abruptis turbata procellis
- 260
- nocte natat caeca serus freta; quem super ingens
- porta tonat caeli et scopulis inlisa reclamant
- aequora; nec miseri possunt revocare parentes
- nec moritura super crudeli funere virgo.
- Quid lynces Bacchi variae et genus acre luporum
- 265
- atque canum? Quid, quae imbelles dant proelia cervi?
- Scilicet ante omnis furor est insignis equarum;
- et mentem Venus ipsa dedit, quo tempore Glauci
- Potniades malis membra absumpsere quadrigae.
- Illas ducit amor trans Gargara transque sonantem
- 270
- Ascanium; superant montis et flumina tranant.
- Continuoque avidis ubi subdita flamma medullis,
- vere magis, quia vere calor redit ossibus: illae
- ore omnes versae in Zephyrum stant rupibus altis,
- exceptantque levis auras et saepe sine ullis
- 275
- coniugiis vento gravidae, mirabile dictu,
- saxa per et scopulos et depressas convallis
- diffugiunt, non, Eure, tuos, neque solis ad ortus,
- in Borean caurumque, aut unde nigerrimus auster
- nascitur et pluvio contristat frigore caelum.
- 280
- Hic demum, hippomanes vero quod nomine dicunt
- pastores, lentum destillat ab inguine virus,
- hippomanes, quod saepe malae legere novercae
- miscueruntque herbas et non innoxia verba.
- Sed fugit interea, fugit inreparabile tempus,
- 285
- singula dum capti circumvectamur amore.
- Hoc satis armentis: superat pars altera curae,
- lanigeros agitare greges hirtasque capellas.
- Hic labor, hinc laudem fortes sperate coloni.
- Nec sum animi dubius, verbis ea vincere magnum
- 290
- quam sit, et angustis hunc addere rebus honorem;
- sed me Parnasi deserta per ardua dulcis
- raptat amor; iuvat ire iugis, qua nulla priorum
- Castaliam molli devertitur orbita clivo.
- Nunc, veneranda Pales, magno nunc ore sonandum
- 295
- Incipiens stabulis edico in mollibus herbam
- carpere ovis, dum mox frondosa reducitur aestas,
- et multa duram stipula filicumque maniplis
- sternere subter humum, glacies ne frigida laedat
- molle pecus scabiemque ferat turpisque podagras.
- 300
- Post hinc digressus iubeo frondentia capris
- arbuta sufficere et fluvios praebere recentis
- et stabula a ventis hiberno opponere soli
- ad medium conversa diem, cum frigidus olim
- iam cadit extremoque inrorat Aquarius anno.
- 305
- Haec quoque non cura nobis leviore tuendae,
- nec minor usus erit, quamvis Milesia magno
- vellera mutentur Tyrios incocta rubores:
- densior hinc suboles, hinc largi copia lactis;
- quam magis exhausto spumaverit ubere mulctra,
- 310
- laeta magis pressis manabunt flumina mammis.
- Nec minus interea barbas incanaque menta
- Cinyphii tondent hirci saetasque comantis
- usum in castrorum et miseris velamina nautis.
- Pascuntur vero silvas et summa Lycaei
- 315
- horrentisque rubos et amantis ardua dumos:
- atque ipsae memores redeunt in tecta suosque
- ducunt et gravido superant vix ubere limen.
- Ergo omni studio glaciem ventosque nivalis
- quo minor est illis curae mortalis egestas,
- 320
- avertes victumque feres et virgea laetus
- pabula, nec tota claudes faenilia bruma.
- At vero Zephyris cum laeta vocantibus aestas
- in saltus utrumque gregem atque in pascua mittet,
- Luciferi primo cum sidere frigida rura
- 325
- carpamus, dum mane novum, dum gramina canent,
- et ros in tenera pecori gratissimus herba.
- Inde ubi quarta sitim caeli collegerit hora
- et cantu querulae rumpent arbusta cicadae,
- ad puteos aut alta greges ad stagna iubebo
- 330
- currentem ilignis potare canalibus undam;
- aestibus at mediis umbrosam exquirere vallem,
- sicubi magna Iovis antiquo robore quercus
- ingentis tendat ramos, aut sicubi nigrum
- ilicibus crebris sacra nemus accubet umbra;
- 335
- tum tenuis dare rursus aquas et pascere rursus
- solis ad occasum, cum frigidus aëra vesper
- temperat et saltus reficit iam roscida luna
- litoraque alcyonem resonant, acalanthida dumi.
- Quid tibi pastores Libyae, quid pascua versu
- 340
- prosequar et raris habitata mapalia tectis?
- Saepe diem noctemque et totum ex ordine mensem
- pascitur itque pecus longa in deserta sine ullis
- hospitiis: tantum campi iacet. Omnia secum
- armentarius Afer agit, tectumque laremque
- 345
- armaque Amyclaeumque canem Cressamque pharetram;
- non secus ac patriis acer Romanus in armis
- iniusto sub fasce viam cum carpit et hosti
- ante expectatum positis stat in agmine castris.
- At non, qua Scythiae gentes Maeotiaque unda,
- 350
- turbidus et torquens flaventis Hister harenas,
- quaque redit medium Rhodope porrecta sub axem.
- Illic clausa tenent stabulis armenta, neque ullae
- aut herbae campo apparent aut arbore frondes;
- sed iacet aggeribus niveis informis et alto
- 355
- terra gelu late septemque adsurgit in ulnas.
- Semper hiemps, semper spirantes frigora cauri.
- Tum Sol pallentis haud umquam discutit umbras,
- nec cum invectus equis altum petit aethera, nec cum
- praecipitem Oceani rubro lavit aequore currum.
- 360
- Concrescunt subitae currenti in flumine crustae
- undaque iam tergo ferratos sustinet orbis,
- puppibus illa prius, patulis nunc hospita plaustris;
- aeraque dissiliunt vulgo vestesque rigescunt
- indutae caeduntque securibus umida vina
- 365
- et totae solidam in glaciem vertere lacunae
- stiriaque impexis induruit horrida barbis.
- Interea toto non setius aëre ninguit:
- intereunt pecudes, stant circumfusa pruinis
- corpora magna boum, confertoque agmine cervi
- 370
- torpent mole nova et summis vix cornibus extant.
- Hos non immissis canibus, non cassibus ullis
- puniceaeve agitant pavidos formidine pennae,
- sed frustra oppositum trudentis pectore montem
- comminus obtruncant ferro graviterque rudentis
- 375
- caedunt et magno laeti clamore reportant.
- Ipsi in defossis specubus secura sub alta
- otia agunt terra congestaque robora totasque
- advolvere focis ulmos ignique dedere.
- Hic noctem ludo ducunt et pocula laeti
- 380
- fermento atque acidis imitantur vitea sorbis.
- Talis Hyperboreo septem subiecta trioni
- gens effrena virum Rhiphaeo tunditur euro
- et pecudum fulvis velatur corpora saetis.
- Si tibi lanitium curae, primum aspera silva,
- 385
- lappaeque tribolique, absint; fuge pabula laeta;
- Continuoque greges villis lege mollibus albos.
- Illum autem, quamvis aries sit candidus ipse,
- nigra subest udo tantum cui lingua palato,
- reice, ne maculis infuscet vellera pullis
- 390
- nascentum, plenoque alium circumspice campo.
- Munere sic niveo lanae, si credere dignum est,
- Pan deus Arcadiae captam te, Luna, fefellit
- in nemora alta vocans; nec tu aspernata vocantem.
- At cui lactis amor, cytisum lotosque frequentis
- 395
- ipse manu salsasque ferat praesepibus herbas.
- Hinc et amant fluvios magis et magis ubera tendunt
- et salis occultum referunt in lacte saporem.
- Multi iam excretos prohibent a matribus haedos
- primaque ferratis praefigunt ora capistris.
- 400
- Quod surgente die mulsere horisque diurnis,
- nocte premunt; quod iam tenebris et sole cadente,
- sub lucem exportant calathis adit oppida pastor;
- aut parco sale contingunt hiemique reponunt.
- Nec tibi cura canum fuerit postrema, sed una
- 405
- velocis Spartae catulos acremque Molossum
- pasce sero pingui. Numquam custodibus illis
- nocturnum stabulis furem incursusque luporum
- aut impacatos a tergo horrebis Hiberos.
- Saepe etiam cursu timidos agitabis onagros
- 410
- et canibus leporem, canibus venabere dammas,
- saepe volutabris pulsos silvestribus apros
- latratu turbabis agens montisque per altos
- ingentem clamore premes ad retia cervum.
- Disce et odoratam stabulis accendere cedrum
- 415
- galbaneoque agitare gravis nidore chelydros.
- saepe sub immotis praesepibus aut mala tactu
- vipera delituit caelumque exterrita fugit,
- aut tecto adsuetus coluber succedere et umbrae,
- pestis acerba boum, pecorique aspergere virus,
- 420
- fovit humum. Cape saxa manu, cape robora, pastor,
- tollentemque minas et sibila colla tumentem
- deice. Iamque fuga timidum caput abdidit alte,
- cum medii nexus extremaeque agmina caudae
- solvuntur, tardosque trahit sinus ultimus orbis.
- 425
- Est etiam ille malus Calabris in saltibus anguis,
- squamea convolvens sublato pectore terga
- atque notis longam maculosus grandibus alvum
- qui, dum amnes ulli rumpuntur fontibus et dum
- vere madent udo terrae ac pluvialibus austris
- 430
- stagna colit, ripisque habitans hic piscibus atram
- improbus ingluviem ranisque loquacibus explet;
- postquam exusta palus, terraeque ardore dehiscunt,
- exsilit in siccum et flammantia lumina torquens
- saevit agris asperque siti atque exterritus aestu.
- 435
- Ne mihi tum mollis sub divo carpere somnos
- neu dorso nemoris libeat iacuisse per herbas,
- cum positis novus exuviis nitidusque iuventa
- volvitur, aut catulos tectis aut ova relinquens
- arduus ad solem et linguis micat ore trisulcis.
- 440
- Morborum quoque te causas et signa docebo.
- Turpis ovis temptat scabies, ubi frigidus imber
- altius ad vivum persedit et horrida cano
- bruma gelu, vel cum tonsis inlotus adhaesit
- sudor et hirsuti secuerunt corpora vepres.
- 445
- Dulcibus idcirco fluviis pecus omne magistri
- perfundunt, udisque aries in gurgite villis
- mersatur missusque secundo defluit amni;
- aut tonsum tristi contingunt corpus amurca
- et spumas miscent argenti et sulfura viva
- 450
- Idaeasque pices et pinguis unguine ceras
- scillamque elleborosque gravis nigrumque bitumen.
- Non tamen ulla magis praesens fortuna laborum est,
- quam si quis ferro potuit rescindere summum
- ulceris os: alitur vitium vivitque tegendo,
- 455
- dum medicas adhibere manus ad volnera pastor
- abnegat et meliora deos sedet omnia poscens.
- Quin etiam, ima dolor balantum lapsus ad ossa
- cum furit atque artus depascitur arida febris,
- profuit incensos aestus avertere et inter
- 460
- ima ferire pedis salientem sanguine venam,
- Bisaltae quo more solent acerque Gelonus;
- cum fugit in Rhodopen atque in deserta Getarum
- et lac concretum cum sanguine potat equino.
- Quam procul aut molli succedere saepius umbrae
- 465
- videris aut summas carpentem ignavius herbas
- extremamque sequi aut medio procumbere campo
- pascentem et serae solam decedere nocti:
- continuo culpam ferro compesce, prius quam
- dira per incautum serpant contagia volgus.
- 470
- Non tam creber agens hiemem ruit aequore turbo,
- quam multae pecudum pestes. Nec singula morbi
- corpora corripiunt, sed tota aestiva repente,
- spemque gregemque simul cunctamque ab origine gentem.
- Tum sciat, aerias Alpis et Norica si quis
- 475
- castella in tumulis et Iapydis arva Timavi
- nunc quoque post tanto videat desertaque regna
- pastorum et longe saltus lateque vacantis.
- Hic quondam morbo caeli miseranda coorta est
- tempestas totoque autumni incanduit aestu
- 480
- et genus omne neci pecudum dedit, omne ferarum,
- corrupitque lacus, infecit pabula tabo.
- Nec via mortis erat simplex, sed ubi ignea venis
- omnibus acta sitis miseros adduxerat artus,
- rursus abundabat fluidus liquor omniaque in se
- 485
- ossa minutatim morbo collapsa trahebat.
- Saepe in honore deum medio stans hostia ad aram
- lanea dum nivea circumdatur infula vitta,
- inter cunctantis cecidit moribunda ministros.
- Aut si quam ferro mactaverat ante sacerdos
- 490
- inde neque impositis ardent altaria fibris
- nec responsa potest consultus reddere vates,
- ac vix suppositi tinguntur sanguine cultri
- summaque ieiuna sanie infuscatur harena.
- Hinc laetis vituli volgo moriuntur in herbis
- 495
- et dulcis animas plena ad praesepia reddunt;
- hinc canibus blandis rabies venit et quatit aegros
- tussis anhela sues ac faucibus angit obesis.
- Labitur infelix studiorum atque immemor herbae
- victor equus fontisque avertitur et pede terram
- 500
- crebra ferit; demissae aures, incertus ibidem
- sudor et ille quidem morituris frigidus, aret
- pellis et ad tactum tractanti dura resistit.
- Haec ante exitium primis dant signa diebus;
- sin in processu coepit crudescere morbus,
- 505
- tum vero ardentes oculi atque attractus ab alto
- spiritus, interdum gemitu gravis, imaque longo
- ilia singultu tendunt, it naribus ater
- sanguis et obsessas fauces premit aspera lingua.
- Profuit inserto latices infundere cornu
- 510
- Lenaeos; ea visa salus morientibus una;
- mox erat hoc ipsum exitio, furiisque refecti
- ardebant ipsique suos iam morte sub aegra,
- di meliora piis erroremque hostibus illum,
- discissos nudis laniabant dentibus artus.
- 515
- Ecce autem duro fumans sub vomere taurus
- concidit et mixtum spumis vomit ore cruorem
- extremosque ciet gemitus. It tristis arator
- maerentem abiungens fraterna morte iuvencum,
- atque opere in medio defixa relinquit aratra.
- 520
- Non umbrae altorum nemorum, non mollia possunt
- prata movere animum, non qui per saxa volutus
- purior electro campum petit amnis; at ima
- solvuntur latera atque oculos stupor urguet inertis
- ad terramque fluit devexo pondere cervix.
- 525
- Quid labor aut benefacta iuvant? Quid vomere terras
- invertisse gravis? Atqui non Massica Bacchi
- munera, non illis epulae nocuere repostae:
- frondibus et victu pascuntur simplicis herbae,
- pocula sunt fontes liquidi atque exercita cursu
- 530
- flumina, nec somnos abrumpit cura salubris.
- Tempore non alio dicunt regionibus illis
- quaesitas ad sacra boves Iunonis et uris
- imparibus ductos alta ad donaria currus.
- Ergo aegre rastris terram rimantur et ipsis
- 535
- unguibus infodiunt fruges montisque per altos
- contenta cervice trahunt stridentia plaustra.
- Non lupus insidias explorat ovilia circum
- nec gregibus nocturnus obambulat; acrior illum
- cura domat; timidi dammae cervique fugaces
- 540
- nunc interque canes et circum tecta vagantur.
- Iam maris immensi prolem et genus omne natantum
- litore in extremo, ceu naufraga corpora, fluctus
- proluit; insolitae fugiunt in flumina phocae.
- Interit et curvis frustra defensa latebris
- 545
- vipera et attoniti squamis adstantibus hydri.
- Ipsis est aër avibus non aequus et illae
- praecipites alta vitam sub nube relinquunt.
- Praeterea iam nec mutari pabula refert
- artes nocent quaesitaeque; cessere magistri
- 550
- Phillyrides Chiron Amythaoniusque Melampus.
- Saevit et in lucem Stygiis emissa tenebris
- pallida Tisiphone Morbos agit ante Metumque,
- inque dies avidum surgens caput altius effert:
- Balatu pecorum et crebris mugitibus amnes
- 555
- arentesque sonant ripae collesque supini:
- Iamque catervatim dat stragem atque aggerat ipsis
- in stabulis turpi dilapsa cadavera tabo
- donec humo tegere ac foveis abscondere discunt.
- Nam neque erat coriis usus nec viscera quisquam
- 560
- aut undis abolere potest aut vincere flamma;
- ne tondere quidem morbo inluvieque peresa
- vellera nec telas possunt attingere putris;
- verum etiam invisos si quis temptarat amictus,
- ardentes papulae atque immundus olentia sudor
- 565
- membra sequebatur nec longo deinde moranti
- tempore contactos artus sacer ignis edebat.